Volgens historische bronnen, is zeezout voor de eerste keer geoogst door de Chinezen ongeveer 2000 jaar geleden. Het proces waarbij klei potten worden gevuld met zeewater en vervolgens te koken tot zuivere zoutkristallen verkregen werden. Later werden kleipotten vervangen door de zogenaamde “pekel fonteinen”, in wezen verwarmde ijzeren ontvangers van indrukwekkende grootte. Rome, evenals andere steden van hedendaags Italië, werd bewust gebouwd in de buurt van de zoutmijnen aan de monding van de Tiber, dat is de reden waarom de Romeinen hun eerste lange weg “Via Salaria” (De Zoutweg) genaamd, van maar liefst 242 kilometer in lengte hebben gebouwd met als doel het koppelen van de haven Salaria en de haven van Ascoli, twee locaties erkend door sabbins voor de indrukwekkende kwaliteit en kwantiteit van zeezout.